روزگاری سواد یعنی توانایی خوندن و نوشتن. اما امروز سواد یعنی توانایی حل مسئله.
امروز کسی که زبان انگلیسی بلد نباشه کارش خیلی جاها لنگه. کسی که کار با رایانه بلد نباشه کارش لنگه.
اما امروز بیش تر از همه کسی کارش لنگه و گیره که سواد مالی نداره اونم تو شرایط اقتصادی کسور ما.
امروز بیشترین نرخ تو کشور ما نه نرخ تورمه نه نرخ بیکاری بلکه نرخ بیسوادی مالی هست.
شاید شما هم این روزا از بورس و سرمایه گذاری و معامله گری شنیده باشید. بازار بورس و بحث سرمایه گذاری و ... این روزا مثل روزای اولی بود که تازه خط همراه اومده بود با هزینه های گزاف و فقط عده ای محدودی موبایل و خط داشتن اما رفته رفته همه گیر شد تا امروزکه هر بچه ابتدائی هم یه گوشی هوشمند و یه خط و اینترنت و ... داره. این فرآیند شاید حدود ده سال طول کشید تا همه گیر شد.
بازار بورس ما هم امروز اول راه هست و در آینده هرچه جلوتر بریم فراگیر تر و عمومی تر خواهد شد تا یه روز مثل گوشی هوشمند و شماره همراه، همگانی بشه.
غرض این که بازار و سرمایه گذاری و کلا بحث سواد مالی رو مقطعی نگاه نکنید و بلند مدت بهش نگاه کنید. از الان شروع کنید به یادگیری و بیشتر سردرآوردن نه برای اینکه این روزا اوضاع بازار بورس خوبه،بلکه به عنوان یک نیاز اساسی امروز و آینده.
دیگه همه میدونن که پول خوابوندن تو بانک یعنی ضرر خالص. از قضا شرایط اقتصادی کشور هم جوریه که دولت ها برای کنترل تورم و بهبود وضعیت اقتصادی نیاز به مدیریت هدفمند سرمایه به خصوص سرمایه های مردم به سمت بنگاه ها و شرکت های تولیدی دارند و به همین دلیل هم به شدت و با قدرت از این بازار حمایت خواهند کرد و یک بازی برد برد برای مردم و دولت خواهد بود.
مردم به سودی که میخوان و دولت هم به آمار و شرایط بهتری که دوست داره میرسه.
یادگیری سواد مالی رو به عنوان یک استراتژی بلند مدت و لاینفک زندگیتون بدونید و کم کم سواد خودتون رو در این زمینه بیشتر کنید تا زندگی بهتری رو تجربه کنید.
