یک آدرس غلط

مشخصا دل بستن به امریکا یا اروپا و کلا به غرب، ریشه‌ی مشکلات جامعه و حکومت ما نیست بلکه حداکثر می توان آن را یک مانع پیشرفت و عامل کند شدن نامید.
اما ریشه‌ی مشکلات چیست؟
ریشه‌ی مشکلات همانا مسئولیت ناپذیری و یا به عبارت قابل فهم تر خیانت در مسئولیت است. وقتی هر کسی در هر اداره و منصب و جایگاهی قرار می گیرد، شرح وظایفی دارد و مسئولیت هایی را پذیرفته است که برای محقق کردن آن ها هم امکانات در اختیار او قرار داده می شود و هم به او حقوق پرداخت می شود به خصوص به مدیران که حقوقی با اختلاف فاحش نسبت به سایرین پرداخت می شود.

اما وقتی در عمل، شخص خیانت می کند و پیگیر تحقق وظایف نمی شود امکانات معطل می ماند، کار روی زمین می ماند و پیش نمی رود و بخشی از بیت المال هم به شخص به عنوان حق (حقوق) پرداخت می شود.

آدرس زیر یک آدرس غلط است.

تا دردمندان و دغدغه مندان افسار کار رو به دست نگیرن، اوضاع همینه و بد تر خواهد شد.

دردی که بسیار بر دلم سنگینی می کنه اینه که اونایی که نسبت به خودشون و اطرافشون بی تفاوت نیستن و درد و دغدغه ی بهبود وضعیت رو دارن (در هر بعدی، اجتماعی، اقتصادی، محیط زیست و ...) و احساس مسئولیت می کنن، دستشون به هیج جا بند نیست.

اینا همونایی هستن که باید در منصب ها می بودن. این منصب ها برای گرفتن حقوق تعریف نشده و ایجاد نشده. این جایگاه ها و دسترسی ها و امکاناتی که فراهم شده برای کار و حرکت و پیش روی و رشد است.

عده ای که هیچ دغدغه ای ندارن و نسبت به موضوعات بی تفاوتن، این جایگاه ها رو بدست گرفتن و بقیه که دغدغه و درد دارن باید دنبال اقایون و خانما باشن که ایا بدن ایا ندن!!

آقایی که مسئول بخشی از یک تشکیلات دانشگاهی (غیر دانشجویی) بود و حقوقش رو می گرفت، می گفت من اصلا در ساختمونش رو بستم و خودم روزانه یه چرخی میزنم تو فضای دانشگاه و هر کس امضایی چیزی بخواد انجام میدم. می گفت جلساتی که تو بخش مرکزی تشکیلات هم برگزار میشه شرکت نمی کنم. بهش گفتم که اساسنامه تشکیلات رو خوندی و می دونه برا چی تشکیل شده و وظیفش تو دانشگاه چیه و چه انتظاری ازش هست؟ گفت: نه!!

هر دستگاهی و تشکیلاتی که در حکومت تعیین و تعریف میشه مثل همین تشکیلات که گفتم وظایفی داره و بخشی از کار رو باید به دوش بکشه و مسئولیت هایی که تعریف شده برا حقوق گرفتن نیست برای انجام اون بخش از کار تعیین شده است.

امثال من هم که اهل درد و دغدغه و مطالعه و تفکر و عاشق کار و فعالیت برا تغییر هستیم، دستمون از همه جا کوتاه...

شفافیت برای حکومت لازم، برای زندگی واجب

این روزا بحث شفافیت ارای نمایندگان داغه که امیدواریم تصویب بشه و گامی رو به جلو برداشته بشه... اما شفافیت اگه برای حکومت لازمه برای زندگی واجبه. مثلا شما بگو ببینم هفت روز گذشته رو چطور گذروندی؟ آیا زندگی خودت برای خودت شفاف هست که وقت و عمر و پول و سرمایت رو صرف چی کردی و چی بدست آوردی؟ موانع کارت چی بوده و نقاط قوتت چی؟

پس شفافیت برای حکومت لازم، برای زندگی واجب است. و در این نشانه هایی است برای اهل تفکر...