این روز ها بیشتر مشغول زندگی کردنم {نسبت به قبل} و نوشته هایی هم که دارم بیشتر رو کاغذ می نویسم و عمومی نمی نویسم.

در واقع شاید این روزها حسی برای نوشتن در معرض عموم ندارم و به همین دلیل وبلاگ راکد شده و با فاصله به روز میشه...

کم کم به روز های سربازی نزدیک میشم و یک وقفه ی حداقل دو ماهه تا ببینیم بعدش خدا چی میخواد و کجا باشیم و آیا دسترسی به اینترنت باشه یا نه...

پ.ن : محتواهای فضای مجازی از همه جنسش چه خبر چه وبلاگ ها بی معنا و پوچ شده برام و ترجیح میدم به دور از هیاهوی پوچ فضای مجازی و حتی فضای واقعی به زندگی بپردازم.