وقتی داری کاری رو انجام میدی و تو فکر گذشته یا آینده هستی انرژیتو بین اونا تقسیم میکنی و کارتو خوب انجام نمیدی
وقتی مستمر به اونا فکر میکنی مثل این میمونه که داری همشون رو روی دوشت با خودت اینور اونور میبری
و این جوری میشه که لذت لحظات رو از دست میدی و اسیر گذشته یا آینده میشی
۳ هفته هست که روال جدیدو شروع کردم و عالی بوده، معرکه بوده
نه به گذشته فک کن نه به کارای آینده یا هر چیز دیگه و مهم تر از اون به نتیجه فقط بزن به دل کار
کاری که نیازه انجام بدی
تموم فشارهایی که احساس میکنیم رو خودمون به خودمون تحمیل میکنیم هیچ کدوم واقعی نیستن
این توجه کردن ما به اوناس که بهشون واقعیت میده
نه به گذشته فکر میکنی نه آینده نه به نتیجه فقط میزنی به دل کار و انجامش میدی نتیجه هم این میشه که اتفاقاتی میفته و نتایجی به دست میاد که فراتر از انتظارات و تصوراتت هست و مهم تر از همه این که احساس سبکی خاصی داری احساسی که دیگه خبر از بار سنگین کار ها و شرایط و ... نیست
اینم یه نقل قول عالی که بسیار میپسندم
سوال اصلی اینست که آیا هیچ انسان سخت گیری که میل پر فشاری(شهوت) به پیروزی دارد، به موفقیت می‌رسد؟
انسان های موفق، بازیگوش و خوش انرژی به کار مشغولند، فارغ از هر گونه نتیجه.
نتیجه، هدف و غایت مربوط به آینده است حال آنکه ایشان از لحظه بهره می‌برند.
آنها چون کودکان از بازی لذت می‌جویند و از شکست نمیهراسند زیرا به چیزی دلبستگی ندارند.
وقتی چیزی برای از دست دادن نداشته باشی، هیچ کس و هیچ نتیجه ای(شکستی) برایت تهدید نیست و اینجاست که پیروزی واقعی در نزدیکترین فاصله با تو قرار می‌گیرد.
آترین.
