پیش رفت اقتصادی و لزوم مرخصی اجباری جناح های سیاسی

خوشحالم یکی بالاخره حرف دل ما رو زد...

محسن رضایی:

انقلاب اسلامی با تحولی سیاسی ‌شروع شد، ولی‌ از گسترش این تحول به عرصه اقتصاد باز ماند. مدتهاست نظام تصمیم گرفته است که زندگی مردم و آهنگ پیشرفت کشور را متحول کند، ولی چون به دولت‌ها تکیه شده و آنها نتوانسته‌اند مثل دهه‌اول، در ها را باز و مردم را در اقتصاد دخیل کنند، تحولی در تولید، درآمد و اشتغال ایجاد نشده است .اغلب دولت‌ها تا کنون جناحی و سیاسی بوده‌اند، در حالی که انقلاب‌اقتصادی، انقلابی مردمی و جناح‌گرایی سد راه آن است. جناح‌های سیاسی اگر دست کم یک‌دهه به مرخصی بروند، زندگی اقتصادی مردم، رونق و پیشرفت کشور سرعت می‌گیرد.

عدالت و مطالبه ی عدالت/ نقل قولی از علی علیزاده

علی علیزاده در ایستاگرام خود نوشت:

در شرایطی که زورگویان آمریکایی دوباره اقتصاد ایران را فلج کرده‌اند و هزاران کارخانه نیمه تعطیل شده و هزاران کارگر ماهها بدون حقوق و گرسنه مانده‌اند، آقایان نزدیک به پنج هزار خودروی لوکس وارد کردند تا نزدیک به پنج هزار فاسد و غارتگر اقتصادی و آقازاده‌هایشان جای زندان رفتن در خیابانهای شمال شهر دور بزنند و خودنمایی کنند. دیروز ناصر سراج رئیس سازمان بازرسی کل کشور برای توجیه این فاجعه گفته واردات با آگاهی مسئولان انجام نشده بلکه عده‌ای سایت وزارت صنعت و معدن و تجارت را هک کرده و پنج هزار ماشین را ثبت نام و وارد کرده‌اند. آقای سراج و امثال ایشان مردم را ابله فرض کرده‌اند. ولی مردم میدانند آنچه براستی هک شده، سایت فلان وزارتخانه نیست. بلکه خود انقلاب اسلامی است که توسط غارتگران وبوروکراتهای توجیه گرشان هک شده. انقلابی عدالتخواه که کاخهای پهلوی و اطرافیانشان را مصادره کرد و به مستضعفان داد و فقر و بیسوادی و مرگ زودهنگام کودکان را در روستاها و مناطق محروم در همان دهه شصت با بودجه اندک ریشه کن کرد و نگذاشت در بدترین روزهای سالهای جنگ یک نفر از گرسنگی در این کشور بمیرد و کوخ نشینان را در صدر نشاند و ارباب حکومت کرد تا احساس کرامت کنند نه حقارت. انقلابی که هرگز فکر نمیکرد در کمتر از چهل سال چند ده هزار فامیل جای «هزارفامیل پهلوی» را بگیرند و تمام منابع ایران را به تصاحب خود دراورند. حرف ساده است. اگر قرار به مقاومت دوباره مقابل سلطه جهانی و قلدری آمریکا و سعودی و اسراییل است، همه باید یکسان هزینه این مقاومت را بدهیم. نه اینکه فقیران و‌کارگران و معلمان و پرستاران و‌کارفروشان با کوچک شدن سفره شان هزینه بدهند و مدافعان حرم با جان و جوانی و بدنهایشان هزینه بدهند و عده‌ای دیگر این هزینه ها را با جیبهایشان واریز کنند و سفره شان را هرروز رنگین تر کنند. حرف ساده است. مقاومت در عرصه جهانی بدون عدالت در داخل ممکن نیست.

نقل این قول، به معنای تائید کامل آن نیست، و تلاشی است برای حرکت به سمت اصلاح، ان شا الله

کمپین من نمیخرم و الگوی مطالبه گری

دوباره مذاکره!؟ هنوز چک قبلی نقد نشده؟!!

مجددا عده ای ساز مذاکره با آمریکا کوک کرده اند و البته همزمان صراحتا می گویند که آمریکا به تعهداتش عمل نکرد و آخر سر هم از برجام خارج شد. عمل نکردن به وعده های برجامی و خروج از برجام و پس گرفتن امضا در هواپیما همین اخیرا اتفاق افتاده و مربوط به چند سال یا چند ده سال پیش نیست!!

آن هم بعد از آن که دکتر روحانی هم از امریکا قطع امید کرد و آبان ماه پارسال گفت: «داستان مضحکی اتفاق افتاده؛ می‌گویند تعهدی که قبلا بستیم، فعلا قرص و محکم نباشد، درباره موضوع دیگری حرف بزنیم! آمریکا با زبان و عمل می‌گوید که اهل مذاکره و تعهد نیست اما به برخی کشورهای شرق آسیا (کره شمالی) می‌گوید بیا با ما مذاکره کن؛ مگر دیوانه‌اند که با شما مذاکره کنند؟ شما به مذاکره‌ای که به تایید سازمان ملل رسیده، پایبند نیستید».

واقعا چیزی به نام شرم و خجالت برای عده ای بی معناست....

شاید همه ی این ها بازی هایی است که عده ای به منافع خود برسند، چه بسا برای گفتن این حرف ها، پول ها به جیب می زنند، وگر نه آبروی خودشان را در قبال چه به حراج می گذارند؟

دوست دارم کسی یاری ام کند

بی تفاوتی همه نسبت به مشکلات خودشان که قبلا متعجبم می کرد، کم کم عادی شد و بر عکس، برای من روز یه روز، پر رنگ تر شد چون حداقل مشکلات و مسائل جامعه، مشکلات و مسائل من هستند و فردا روزی، من و خانواده ام، با این چالش ها مواجه هستیم و هیچ آدم فضایی هم نخواهد بود که مسئله ی ما را حل کند.

پس حداقل به مسائل و معضلات جامعه به عنوان مسائل و مشکلاتی که با آن مواجه هستیم و خواهیم بود، نگاه کنیم و برای حل آن ها به فکر راه کار و راه حل باشیم...

هر از گاهی، بار فکری مسائل کمرم را خم می کند و آن وقت است که دوست دارم یار و یاور و هم دردی در کنارم می بود که او هم این درد ها را حس می کرد و برای این درد ها، فکر می کرد و در کنار یکدیگر، پیش روی بیش تری داشتیم...

در مجلس به نام اسلام چه می گذرد

نوشته ی بسیار کوتاه زیر که در واقع یک کلیپ است، نمایی از مجلس نمایندگانی است که نام اسلام را یدک می کشند...

بیکاری جوانان تحصیل کرده و مجلسی که مجلس نیست!

عیدتون مبارک / کمی دل گیرم

عید رمضان آمد و ماه رمضان رفت صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت

برکت ماه رمضان رو با تمام وجود حس کرده ام همیشه به خصوص در زمینه علمی...

از این که به دلیل سهل انگاری خودم امروز نتونستم نماز عید فطر رو شرکت کنم کمی دلگیرم

ان شا الله خداوند امروز عیدی قابل توجهی به همه ی ما بده که غم از دست دادن ماه رمضون رو از ذهن و قلب ها پاک کند و شادی عید بندگی رو در قلب ها جایگزین کند.

رب انی لما انزلت الی من خیر فقیر

لعنت بر شبه خانواده

شبه خانواده ها فقط شبیه خانواده هستند و عملا نیستند.
تشکیل شده از یک شبه پدر، شبه مادر و احیانا چند فرزند سرگردان و خود مختار. ارتباط بین زن و شوهر تقریبا منقطع و حداکثر به واسطه رابطه جنسی. فرزندانی که هیچ گونه محبت و عاطفه ای از پدر و مادر دریافت نمی کنند و هیچ گونه توجهی از سوی شبه پدر و مادر به نیازهای آن ها و تامین آن ها صورت نمی گیرد و فرزندانی که در دنیای وحشی امروز، قربانی هوس و شاید نیاز دو فرد بی مسئولیت خواهند شد.

لعنت بر شبه خانواده ها

ببخشید: کجا می تونم خانواده گیر بیارم؟

خانواده همان خانه است که به جای حفظ ما از سرما و گرما، ما را از طوفان های روحی و آسیب های روانی، حفظ می کنه. اما سوال اینه که کجا میشه خانواده گیر آورد؟

خانواده جایی است که راحت و آسوده بدون فکر کردن به طوفان سهمگین بیرون می توان گرمای محبت و آرامش رو تجربه کرد و با آرامش به رشد و پیش رفت، فکر کرد و برای آن گام برداشت...

خانواده بسازید همان طور که خانه می سازید اگر خواهان حفظ خود از بلاهای روحی و روانی هستید

فقیر وارد شدم، ثروت مند خارجم کن

به مناسبت احتمالا اخرین روز ماه پربرکت رمضان، چند کلامی با خدا:

خدایا، بهتر از همه و بهتر از خودم، از فقر و نداری ام، مطلع هستی و خودم هم به آن، معترفم. اما انتظار دارم به هزار و یک وعده ی صادقی که به ما داده ای، از استجابت دعا گرفته (ادعونی استجب لکم) تا این که « من نزد گمان بنده ی خویشم»، درخواست مرا بپذیری و فقیر و دست خالی از مهمانی ات، خارج نکنی...

خیلی طول کشید تا فقر و ناتوانی ام را درک کنم و هم چنین غنا و دارایی و توان مندی تو را... اما در اخرین روز پهن بودن سفره ی مهمانی ات، مهم ترین خواسته ام این است که فقر ما را به غنای خودت وصل کنی و مرا همان گونه که فقیر و ندار، وارد شدم، خارج نکنی.

پ.ن: فقر و غنا و نداری و دارایی در تصور هر شخص، متفاوت است و شما با همان تصور خودتان معنا کنید...