گاهی اوقات دوست داشتن و محبت و گاهی اوقات تنفر و دلزدگی موجب می شود که دو دوتای عقل و منطق را زیر پا بگذاریم و خلاف عقل و منطق عمل کنیم.
نوشابه، سیگار و ... نمونه هایی از نوع اول هستند.
این یعنی عقل و خرد ما تنها اختیاردار ما نیست و احساس تاثیر و قدرت بیشتری دارد. حس تنفر و بی میلی و دلزدگی موجب دوری کردن و راندن ما می شود، درست برعکس محبت و میل و دوست داشتن که مایه ی جذب و کشش هستند.
این روزها و در عصر و زمانه‌ی ما بسیاری از حرف ها و مطالب منطقی و عقلانی هستند که به دلایل مختلف (که محل بحث ما نیست) در نظر ما تیره و تار شده اند و حس دلزدگی و تنفر مانندی نسبت به آن ها ایجاد شده است. یک مثال آن، مبارزه با استکبار و استکبار زمان یعنی آمریکا و اسرائیل و ... است.
اینکه ما دو راه بیشتر نداریم یا باید آقای خودمان باشیم یا تو سری خور بقیه کشورها، یک امر عقلی و منطقی است اما ببینید که داخلی ها و خارجی چه کرده اند که این احساس دلزدگی نسبت به این جنس صحبت ها اینقدر بالا گرفته است که وقتی یک شبکه در حال پخش این جنس محتوا است بلافاصله شبکه را عوض می کنیم با دلزدگی تمام...
کلمات زنده اند و روح و جان کلمات همان احساسی است که در مخاطب شکل می دهند....
محسن احمدی نیا
