متعجبم از کسانی که دغدغه مالی و معیشتی ندارن ولی خودشون رو وقف فضای بی روح و سرد مجازی می کنن و اونو به ساختن و تجربه فضای گرم و روح بخش خانواده ترجیح میدن.
زندگی در خانواده خلاصه میشه و باقی ماجرا ها فقط حاشیه های زندگی هستند
متعجبم از کسانی که دغدغه مالی و معیشتی ندارن ولی خودشون رو وقف فضای بی روح و سرد مجازی می کنن و اونو به ساختن و تجربه فضای گرم و روح بخش خانواده ترجیح میدن.
زندگی در خانواده خلاصه میشه و باقی ماجرا ها فقط حاشیه های زندگی هستند
از نیمه بهمن با سرسبز شدن منطقه و معتدل شدن هوا حس و حال بهار رو داشتم و امروز نیمه ی فروردین ۹۹ گرمی هوا حس تابستونه رو زنده کرد.
بهار منطقه ما دو ماه بود که یک ماه و نیمش تو زمستون بود و ۱۵ روزش تو بهار .
از الان تا ۱۵ مهر هم تابستون هست یعنی ۶ ماه.
البته پارسال به خاطر بارش های بهاره اوضاع متفاوت بود باید دید امسال هم بارش داریم و بهار ادامه خواهد داشت یا نه
بهترین و ارزشمند ترین کارها در برهه فعلی، چیزی جز کمک به بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم نیست.
هر کسی به نحوی، یکی با همون اندک کمک نقدی، یکی با حمایت از یک کارگاه کوچیک تولیدی که به کارش ادامه بده، یکی با راه انداختن همین کارگاه های کوچیک که دست چند نفر رو اونجا بند کنه
خلاصه هر طور که میشه و امکانش باشه.
کرونا هم میگذره به پسا کرونا فکر کنیم
پیشنهاد میکنم خبر نخونید چون چیزی جز به هم زدن آرامش شما نداره چون فقط حاشیه خالص و صرف هست. به جاش تمرکز کنید روی اهدافتون، بدون توجه به مسائل و مباحث جامعه و منفی پراکنی ها و مانع تراشی های اطرافیان، مسئولین و هر کس دیگه ای
یه اراده محکم و شکست ناپذیر
هم حال خودتون بهتر میشه و هم حال چند نفر دیگه و بالاتر از این ارزشی رو نمی بینم
چقدر بده اسیر نداشتن مقداری کاغذ به نام پول باشی....
کاغذی که انسان با تمام منم منم رو به بند میکشه
سریال پایتخت ۶ وضعیت ارسطو گویای موضوع هست
خدایا تو به داد قشر مزد بگیر جامعه برس که با این تعطیلات و خانه نشینی، آبروشون حفظ شه و چرخ اموراتشون بچرخه.
درون گرایی و برون گرایی دو بال برای پرواز و آزادی ما هستند و بهترین حالت تعادل و توازن بین این دو هست.
فیلم یا سریال شرلوک هولمز رو دیدید؟ شرلوک نماد یک انسان برون گراست یا شاید یک نمونه متعادل مایل به درون گرایی.
یک تمرین برای تقویت برون گرایی: توجه و تمرکز روی یک شی یا موضوع (بیرون از خود) و تشریح و توصیف اون
از عادت های خوبم اینه که مثل کنه به هدف میچسبم و ول کن نیستم.
هیچ وقت نتونستم وقت تلف کردن با فیلم و سریال و شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها رو هضم کنم و هر وقت سراغشون رفتم لذت که نبردم هیچ، پشیمونم شدم.
خلاصه از ویژگی های شخصیتیم اینه که سفت و سخت پای کار هستم، خدا رو شکر. نه سربازی و نه کرونا و نه هیچ چیز دیگه ای هم تا حالا نتونسته منو از حرکت به سمت اهدافم جلوگیری کنه.
دلتنگ دوران موفقیتم.
دورانی که همه چیز رو دور بود و از همه نظر خوش میدرخشیدم. همه چیز جور میشد، درس و مدرسه، زبان، المپیاد، قرآن، کنکور.
اگر از لحاظ مالی سبک بودم و وزنی نداشتم اما از لحاظ اعتبار و شخصیت، سنگین بودم و قضیه مالی اصلا به چشمم نمیومد.
دلتنگ عزت و احترام سابقم.
نمیدونم چی شد تا به خودم اومدم، همه چیزو از دست داده بودم و تنها خاطرات شیرین اون روزها برام باقی مونده بود.
حالا باید دوباره از نو حرکت کنم و بسازم انچه باید رو. زندگی امروز من فرصت ساختن همین هاست. به دست آوردن دوباره اون عزت و احترام، ان شا الله.
چند صباح دیگه که زود هم از راه میرسه، من هم وزن مالی دارم و هم عزت و احترام شخصیتی. به زودی زود.